W tej części wykładu to już truizm (to wyrażenie z pozdrowieniami dla obecnych i byłych studentów WPiA UJ) ale Chiny są środowiskiem odmiennym, od tego, co można zastać na naszym nie-tak-starym kontynencie.
Jednym z aspektów codziennego życia, w którym przejawia się ta inność są zakupy. Pewnie większość was słyszała, że chińczycy lubują się w targowaniu. Kupując cokolwiek poza największymi marketami i sklepami spożywczymi należy się spodziewać tego, że cena pierwotna nie oddaje tego, ile przedmiot jest wart. Nie oznacza to, iż tylko dlatego, że na twarzy kolorem swej skóry masz wypisane „nie jestem stąd” chińczycy próbują cię oszukać,: nierzadko sprzedawca nie pozwoli ci kupić przedmiotu za zbyt wysoką sumę i sam obniży cenę, zabawa w targowanie nie omija również rodowitych mieszkańców.
Równie, a może i nawet bardziej ciekawa jest tendencja do lokowanie sklepów z tej samej branży w jednym miejscu. Chcesz kupić gitarę? Znajdź ulicę z instrumentami. Chcesz uszyć garnitur? Wybierz się na targ krawców („soft spinning material market”, przystanek nangpu bridge). Trochę to niezrozumiałe z punktu widzenia konkurencji miedzy sklepikarzami, ale wszystko zadziwiająca dobrze działa: mini zmowy cenowe, mini kartele, czysta magia jeśli chodzi o działkę antymonopolową. Co więcej, takie rozwiązanie ma sens, gdy zdamy sobie sprawę z tego, jak ogromne są miasta chińskie. W takich „konglomeratach” na pewno znajdziesz coś, co będzie chociażby podobne do tego, czego akurat szukasz.
Na zdjęciach:
Buty hanghajksiej marki Warrior(produkującej obuwie od 1935). Nikei i Adidasy w Chinach lat 70, 80 i 90. Nosili je artyści podczas otwarcia olimpiady w Pekinie. Strasznie wygodne i wprost przepięknie retro.
Mój nowy akustyczny bas. Napis na gryfie sugeruje, że to produkcja brazylijska. Ale ponieważ nie bardzo w to wierzę, myślę, ze jest to chińska kopia produktu brazylijskiej Tagimy. Da się grać.
