Rutyna nie wydaje się ciekawa temu, który został nią dotknięty. Okazuje się jednak, że pewna część was chce wiedzieć jak ta cała nauka chińskiego tu wygląda. Śpieszę z krótkim wyjaśnieniem.
Zajęcia odbywają się codziennie, od poniedziałku do piątku. Cztery godziny każdego dnia. Mam trzy przedmioty: język mówiony, język słuchany i język czytany. Każdy prowadzi inna nauczycielka na podstawie innej książki, przeznaczonej do danego przedmiotu. Przekłada się to mniej więcej na to, że codziennie mam do nauki około 20 nowych słów, nie licząc konstrukcji gramatycznych. Tak, „krzaczków” też się uczę. Mózg się kotłuje.
Nauczycielki są przemiłe i widać, że istnieje przepaść poziomów między tym jak zajęcia wyglądają tutaj a jak wyglądały one w Tianjinie, niemniej jednak zdarza się, że pomimo ich profesjonalizmu, wychodzą różnice językowe i każdy w swoim języku ojczystym rozumie coś inaczej( lub w ogóle nie rozumie). Jak do tej pory polski okazała się wyjątkowo dobrze przystosowanym do zadania „zrozumienia”. Dzięki swej wszechstronności w wyrażeniu tego samego za pomocą wielu różnych konstrukcji, często łatwiejszym jest po prostu „przerzucenie” nowego zwrotu na polski, bez pomocy anielskiego.
Zajęcia prowadzone są po chińsku, a angielki jest swego rodzaju rozwiązanie ostatniej szansy.
p.s.
może szybkie wyjaśnienie, na czym polega nauka słówek. Dane słowo składa się z trzech rzeczy, które musimy zapamiętać.
Pierwszą jest oczywiście jego znaczenie, czyli przykładowo sowa.
Drugie to pinyn, czyli fonetyczny zapis w języku angielskim: māotóuyīng.
Wypowiesz coś w innej intonacji? Najprawdopodobniej nikt cię nie zrozumie, możesz nawet kogoś obrazić...
Trzecie to hanzy, czyli zapis w alfabecie chińskim, który w naszym przypadku wygląda tak: 猫头鹰.
Im więcej już przyswoiłeś tym łatwiejsze staje się twoje zadanie, i tak sowa, gdy ją rozbijemy na poszczególne znaki oznacza:
猫māo –kot 头tóu- głowa 鹰yīng – orzeł
I proszę bardzo: kocio głowy orzeł!
Photo:
Faktury ze ścian mojego pokoju
